Τί είναι το αγουρέλαιο?
Είναι ελαιόλαδο που παράγεται από άγουρους- ανώριμους, πράσινους καρπούς ελιάς. Κατά κανόνα είναι και αυτό ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο αλλά διαφέρει από τα υπόλοιπα που παρήχθησαν από ώριμους καρπούς. Είναι χρώματος εντόνως πρασίνου και έχει γεύση πιο πικρή, πικάντικη και φρουτώδη. Το αγουρέλαιο είναι λάδι που παράγεται σχετικά πρώιμα, πριν ωριμάσει ο ελαιόκαρπος, ο οποίος είναι άγουρος και πράσινος. Οι ελιές συλλέγονται στα μέσα Οκτώβρη χειρονακτικά και η επεξεργασία τους γίνεται την ίδια ή το πολύ την επομένη ημέρα. Αγουρέλαιο δεν ονομάζονται όλα τα φρέσκα ελαιόλαδα, παρά μόνο αυτό που παράγεται από άγουρο ελαιόκαρπο.
Θεραπευτικές ιδιότητες
Το αγουρέλαιο σε σχέση με το ώριμο εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο, είναι περισσότερο ανθεκτικό και πλουσιότερο σε βιταμίνες, μέταλλα και πολυφαινόλες, οι οποίες προστατεύουν τα κύτταρά μας από τις ελεύθερες ρίζες, δηλ. δημιουργία καρκίνων και το οξειδωτικό στρες.
Συγκεκριμένα, όπως έχουν αποδείξει επιστημονικές έρευνες, στο αγουρέλαιο περιέχονται σε μεγαλύτερη περιεκτικότητα δύο ουσίες με μεγάλο φαρμακευτικό ενδιαφέρον, η ελαιασίνη και η ελαιοκανθάλη. Η μεν ελαιασίνη είναι η ισχυρότερη αντιοξειδωτική ουσία που περιέχεται, η δε ελαιοκανθάλη είναι μια ουσία στην οποία έχουν αποδοθεί αντιφλεγμονώδεις και νευροπροστατευτικές ιδιότητες. Αυτές οι δύο ουσίες δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο τρόφιμο και η μοναδική πηγή προσλήψεώς τους από τον άνθρωπο είναι το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο και ειδικώτερα το Αγουρέλαιο. Κανένα άλλο έλαιο, ούτε σπορέλαιο ούτε καν ραφιναρισμένο ελαιόλαδο δεν μπορεί να μας παρέχει αυτά τα συστατικά.
Σημαντικό για το αγουρέλαιο
Το αγουρέλαιο διατηρεί για λίγους μήνες τις ιδιότητες του, για αυτό και δεν είναι διαθέσιμο όλο τον χρόνο. Τα εντονότερα του χαρακτηριστικά είναι φανερά από την παραγωγή του, το Νοέμβριο και μέχρι το Μάρτιο. Όσο περνάει ο χρόνος το αγουρέλαιο χάνει την έντονη γεύση του αλλά όχι τα θρεπτικά του συστατικά. Το αγνό αγουρέλιο που δεν έχει περάσει καμία επεξεργασία ή φιλτράρισμα, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα θα εμφανίσει ένα ίζημα στον πάτο του δοχείου, το οποίο είναι φυσικό κατάλοιπο του ελαιολάδου και δηλώνει την αγνότητα του αγουρέλαιου.
Οι Αρχαίοι Έλληνες το ονόμαζαν ωμοτριβές ή ομφάκιο. Το χρησιμοποιούσαν όχι μόνο στο φαγητό τους αλλά και για φαρμακευτικούς σκοπούς, με εξαιρετικά αποτελέσματα. Οι Ευρωπαίοι το ονομάζουν first class olive oil, ενώ τελευταία γίνεται προσπάθεια κατοχυρώσεώς του στην κατηγορία extrissima, να χαρακτηρισθεί ως «η αφρόκρεμα των ελαιολάδων», δηλ. ό,τι καλύτερο ελαιόλαδο υπάρχει.
