Η προστασία των μικρών καλλωπιστικών δενδρυλίων από το κρύο, γίνεται με διάφορους τρόπους.
Πρώτον. Μπορούμε να μεταφέρουμε τα ευαίσθητα φυτά σε προφυλαγμένα μέρη στο μπαλκόνι.
Για παράδειγμα τα μικρά καρποφόρα δέντρα όπως λεμονιά, πορτοκαλιά, μανταρινιά σε γλάστρα, καθώς και για καλλωπιστικά φυτά όπως ιβίσκος, βοκαμβίλλεα, διπλαδένια.
Δεύτερον. Μεταφέρουμε μέσα στο σπίτι τα πιο ευαίσθητα φυτά, όπως τα παχύφυτα και οι κάκτοι, ο φίκος μπέντζαμιν, λυράτα ή ρομπούστα και σεφλέρα.
Τα φυτά που μεταφέρουμε μέσα στο σπίτι, τοποθετούνται σε φωτεινό μέρος και μακριά από θερμαντικά σώματα, όπως καλοριφέρ, air condition και τζάκι.
Τρίτον. Καλύπτουμε τα φυτά με αντιπαγετικό ύφασμα-πανί “αράχνη” ή κουκούλες.
Το πανί σκεπάζει όλη την κόμη του φυτού, διατηρώντας την θερμοκρασία στο εσωτερικό 3-4 βαθμούς υψηλότερη από το εξωτερικό περιβάλλον, ενώ το φυτό μπορεί να αναπνέει. Το πανί παραμένει στο δέντρο καθ΄όλη την διάρκεια του χειμώνα.
Διατίθεται σε δύο μορφές,
1) σε ρολά διαφόρων διαστάσεων και
2) σε μορφή κουκούλας που είναι η πιο πρακτική για τα μικρά δενδρύλια.
Τέταρτον. Σταματάμε τη χρήση του λιπάσματος.
Η εφαρμογή του λιπάσματος σε συνδιασμό με υψηλές, για το χειμώνα, θερμοκρασίες μπορεί να δημιουργήσουν νέα βλάστηση. Σε μια απότομη πτώση θερμοκρασίας, η νέα βλάστηση θα καταστραφεί και μπορεί να προκαλέσει την νέκρωση του φυτού.
Πέμπτον. Αποφεύγουμε το κλάδεμα ή την αφαίρεση των ανθέων.
Με το κλάδεμα αφαιρούμε τα νεκρά, άρρωστα ή κατεστραμμένα μέρη των φυτών και βοηθάμε στην ανάπτυξη της νέας βλάστησης. Η νέα βλάστηση μπορεί να καταστραφεί σε δυσμενείς συνθήκες, όπως οι χαμηλές θερμοκρασίες, το χιόνι και το χαλάζι. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα, την άνοιξη να καθυστερήσει σημαντικά η ανάπτυξη της βλάστησης.
Έκτον. Προστατεύουμε τη ρίζα του φυτού.
Στα φυτά σε γλάστρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φύλλα ή άχυρα, ώστε να σκεπάσουμε τη ρίζα. Ενώ στα φυτά που είναι φυτεμένα στο έδαφος μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε καλά χωνεμένη κοπριά.
