Η Ροδακινιά η περσική (Prunus persica) είναι πυρηνόκαρπο, φυλλοβόλο οπωροφόρο δέντρο που ανήκει στο γένος Prunus και στην οικογένεια των Rosaceae. Η καταγωγή της είναι από την Κίνα και συμβολίζει την αθανασία. Η καλλιέργεια της επεκτάθηκε προς τις χώρες της Μεσογείου, την Αμερική και την Αυστραλία.
Περιγραφή του φυτού
Η ροδακινιά είναι δέντρο μέτριου μεγέθους ύψους 4 – 8 μ., ταχείας ανάπτυξης με στρoγγυλή κόμη. Τα φύλλα της είναι απλά, κατ΄εναλλαγή, επιμήκη, λογχοειδή με οδοντωτές παρυφές. Έχουν αδένες στη βάση τους από όπου εκκρίνεται ένα υγρό σαν ρετσίνι που προσελκύει μικρά έντομα. Τα άνθη της είναι λευκά ή ρόδινα, εκφύονται στις μασχάλες των φύλλων και των βλαστών και παράγονται πριν από την έκπτυξη των φύλλων. Η ανθοφορία της γίνεται τον Μάρτιο.
Ο καρπός της, το γνωστό ροδάκινο, είναι δρύπη, έχει σχήμα σφαιρικό ή πλακέ με χαρακτηριστική κοιλιακή ραφή ανάλογα με την ποικιλία. Ο φλοιός του είναι λεπτός, κίτρινος ή λευκός με χνούδι. Ο πυρήνας, το κουκούτσι είναι μεγάλος με πολλές αυλακώσεις.
Καλλιέργεια του φυτού
Το δέντρο προτιμά τα αμμοπηλώδη, βαθιά εδάφη με καλή αποστράγγιση. Η λίπανση θεωρείται απαραίτητη για καλή παραγωγή και γίνεται κυρίως με αζωτούχα και καλιούχα λιπάσματα. Χρειάζεται τακτικά ποτίσματα και εφαρμογή εξορθολογισμένης λιπαντικής αγωγής. Η λίπανση εξασφαλίζει στο φυτά τα απαραίτητα θρεπτικά στοιχεία για να είναι εύρωστα. Είναι ευαίσθητο στον παγετό.
Η ροδακινιά πολλαπλασιάζεται με τον εμβολιασμό (κυρίως με ενοφθαλμισμό Τ). Κατά τον εμβολιασμό, ένα δενδρύλλιο υποκείμενο εμβολιάζεται με ένα οφθαλμό ήμερου καρποφόρου δέντρου με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός δέντρου που φέρει διαφορετικό γενετικό υλικό στις ρίζες και διαφορετικό στους κλώνους. Το υποκείμενο παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση του δέντρου καθώς είναι υπεύθυνο για το ριζικό σύστημα και συνεπώς για την προσαρμοστικότητα του δέντρου στα διάφορα εδάφη και στο μικρο-κλίμα της κάθε περιοχής.
Φύτευση της ροδακινιάς
Βασικά σχήματα φύτευσης είναι:
- Ορθογώνιο
- Ρόμβος
- Παλμέτα
- Πυκνή Φύτευση
Κλάδεμα της ροδακινιάς
Απαραίτητα είναι τα συχνά κλαδέματα, με σκοπό την ενίσχυση της πυκνότητας της κόμης, η οποία έχει την τάση να μετατοπίζεται προς την περιφέρεια. Οι πιο συχνοί τύποι Κλαδέματος Διαμόρφωσης είναι:
- Κύπελλο, από τον κύριο κορμό σε ύψος 60-80 εκατ. διαμορφώνονται 3 κύριοι βραχίονες με κλίση 45 μοίρες από τον κορμό και σε ίση απόσταση ο ένας από τον άλλον.
- Παλμέτα, η κόμη της ροδακινιάς διαμορφώνεται ώστε να αναπτυχθεί σε κάθετο επίπεδο και να αποκτήσει πεπλατυσμένη μορφή.
Πρέπει να γίνεται και Κλάδεμα Καρποφορίας. Η ροδακινιά σχηματίζει μεγάλο αριθμό καρπών κάθε χρόνο, οπότε είναι απαραίτητο να γίνεται αφαίρεση των καρπών ώστε να μην υπάρχουν μικροί και μεγάλοι καρποί.
Η ροδακινιά ζει κατά μέσο όρο 30 χρόνια. Αποδίδει καρπούς μετά το 3ο χρόνο από τη φύτευση της. Η συγκομιδή των ροδάκινων αρχίζει στα τέλη Μαΐου και ολοκληρώνεται στα τέλη Σεπτεμβρίου στις περιοχές της Βόρειας Ελλάδας. Βασικό κριτήριο για την έναρξη συγκομιδής είναι ο βαθμός ωρίμανσης του καρπού.
Εχθροί και Ασθένειες
Τα κυριότερα έντομα που προσβάλλουν την ροδακινιά είναι η αλευρώδης αφίδα (μελίγκρα), τα κοκκοειδή (ψώρα) και οι προνύμφες της μικρής πεταλούδας της ροδακινιάς.
Οι μυκητιάσεις προσβάλλουν συχνά την ροδακινιά και προκαλούν σάπισμα στους καρπούς και ξήρανση των δέντρων. Το ωίδιο εκδηλώνεται με την εμφάνιση υπόλευκων κηλίδων υπό μορφή σκόνης, που αργότερα σκουραίνουν πάνω στους βλαστούς, τα φύλλα και τους καρπούς.
Μια άλλη προσβολή μύκητα έχει ως αποτέλεσμα οι βλαστοί, τα φύλλα, τα μπουμπούκια να εμφανίζουν μούχλα. Οι καρποί σαπίζουν, μουμιοποιούνται και μένουν προσκολλημένοι στο δέντρο. Καταπολεμάται με την αφαίρεση και καταστροφή των προσβλημένων τμημάτων. Για τη χημική καταπολέμηση χρησιμοποιούνται μη χαλκούχα μυκητοκτόνα φάρμακα γιατί είναι τοξικά για τη ροδακινιά.
