Το είδος του ξύλου, που θα επιλέξετε για το τζάκι σας, είναι καθοριστικής σημασίας, τόσο για τη σωστή λειτουργία όσο και για την καλύτερη δυνατή απόδοσή του.
Ποια ξύλα είναι καταλληλότερα για το τζάκι μας?
Ορισμένα είδη ξύλου παράγουν πολύ καπνό και έχουν δυσάρεστη οσμή. Άλλα δεν καίγονται εύκολα με αποτέλεσμα να μην παράγουν την απαιτούμενη θερμότητα. Ανάλογα με το μέγεθος των χώρων που θέλουμε να ζεστάνουμε, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως προσάναμμα ή στα αρχικά στάδια της καύσης «μαλακή ξυλεία», δηλ. κωνοφόρα, όπως πεύκο ή έλατο που «αρπάζουν» πολύ εύκολα και δίνουν γρήγορα μεγαλύτερη φλόγα. Έχουν όμως το μειονέκτημα ότι μπορεί να «σκάνε». Γι’ αυτό συνήθως προτιμάμε πιο κατάλληλο προσάναμμα, π.χ. λεπτά κλαδιά που τοποθετούνται ανάμεσα στα ξύλα για την έναρξη της καύσης ή και «πλακέτες προσανάμματος» που διατίθενται στο εμπόριο, και μετά στην κυρίως καύση χρησιμοποιούμε «σκληρά ξύλα», δηλ. πλατύφυλλα όπως δρυς, πουρνάρι, ελιά που έχουν μεγάλο βάρος, είναι πυκνά και καίγονται με ήρεμη φλόγα.
Η διαφορά τους έγκειται στην πυκνότητα του ξύλου. Όσο πιο μικρή είναι η πυκνότητα του ξύλου, δηλαδή όσο περισσότερο κενό χώρο έχουν (άρα και περισσότερο οξυγόνο), τόσο ευκολότερα καίγονται. Σ’ αυτό βοηθά και η παρουσία του εξαιρετικά εύφλεκτου ρετσινιού. Είναι αλήθεια ότι τα πεύκα είναι πολύ επικίνδυνα για κυρίως καύση. Δεν θα πρέπει να καίμε καυσόξυλα πεύκων διότι παραμονεύει ο κίνδυνος της πυρκαγιάς. Αντίθετα τα «σκληρά» ξύλα έχουν μεγάλη πυκνότητα, άρα λιγότερο κενό χώρο και λιγότερο οξυγόνο, το οποίο σημαίνει ότι χρειάζονται περισσότερη ώρα για να καούν.
Είναι επίσης αλήθεια ότι η δρυς («δένδρο»), η ελιά και το πουρνάρι είναι τα καλύτερα καυσόξυλα στην ελληνική αγορά.
Τι πρέπει να προσέξετε αγοράζοντας ξύλα?
Ένα από τα βασικά στοιχεία που καλό είναι να γνωρίζετε, πριν αγοράσετε ξύλα για το τζάκι σας είναι ότι θα πρέπει να είναι ξερά τουλάχιστον 4 με 6 μήνες πριν χρησιμοποιηθούν.
Τα υγρά ξύλα δεν παράγουν θερμότητα , το σύνολο της ενέργειας σπαταλείται κατά την εξάτμιση της υγρασίας του ξύλου με αποτέλεσμα το τζάκι να μην αποδίδει σωστά. Παράλληλα δημιουργείται ένας πολύ μεγάλος όγκος από καπνό που πολλές φορές δεν έχει τη δυνατότητα να αναρροφήσει η καμινάδα του τζακιού με αποτέλεσμα το τζάκι να “καπνίζει”. Επίσης η καύση υγρών ξύλων είναι αιτία για την δημιουργία πίσσας στα εσωτερικά τοιχώματα της καμινάδας μειώνοντας σταδιακά την διάμετρο της.
Αν τα ξύλα είναι βρεγμένα καλό θα είναι να τα αφήσουμε μπροστά στο τζάκι λίγες ώρες πριν την καύση τους να στεγνώσουν. Αν τα ξύλα μας είναι χλωρά δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα και θα πρέπει να τα αφήσουμε να αποξηρανθούν όλο το καλοκαίρι και να τα κάψουμε του χρόνου!
