Ο Σέδος (Sedum sp.) είναι ένα γένος ανθοφόρων παχύφυτων και περιλαμβάνει πάνω από 100 είδη. Ανήκει στην οικογένεια Crassulaceae. Προέρχεται από το Μεξικό.
Περιγραφή του φυτού
Τα στελέχη του έχουν γκριζοπράσινο χρώμα και είναι λεία και λαμπερά. Τα φύλλα του έχουν οβάλ σχήμα, επιμήκη και σαρκώδη. Έχουν μήκος περίπου 10 εκατοστά και πλάτος περίπου 3 εκατοστά στη μέση. Τα άνθη του είναι μικρά, διατεταγμένα σε επάκριες ταξιανθίες του δίνουν μια πραγματικά ελκυστική εμφάνιση. Οι ταξιανθίες αναπτύσσονται γύρω από την κορυφή των στελεχών που μοιάζουν με ομπέλα.
Φροντίδα του φυτού
Τοποθεσία
Αναπτύσσεται ικανοποιητικά σε όλους τους τύπους εδαφών, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Απαραίτητη προϋπόθεση το έδαφος να είναι με καλή αποστράγγιση. Προτιμά θέσεις με ήλιο ή μέτρια σκιά.
Πότισμα
Ποτίζετε ανά 3-4 ημέρες την περίοδο που αναπτύσσονται (τέλος άνοιξης, καλοκαίρι, αρχές φθινοπώρου) και πολύ πιο αραιά τον χειμώνα. Το μυστικό είναι να αφήνετε πάντα το χώμα να στεγνώσει ανάμεσα στα ποτίσματα.
Λίπανση
Η λίπανση πρέπει να γίνεται κατά την περίοδο που αναπτύσσονται και να σταματά το χειμώνα. Στο εμπόριο υπάρχουν λιπάσματα ειδικά για κάκτους και παχύφυτα. Χρησιμοποιήστε ένα λίπασμα που να περιέχει υψηλό ποσοστό καλίου, καθώς ενισχύει τις κυτταρικές δομές και την ανθεκτικότητα των φυτών στις ασθένειες.
Ανθεκτικότητα
Είναι ανθεκτικό σε θερμοκρασίες που φτάνουν έως τους -6 °C. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό στην ξηρασία, ενώ δεν αντέχει την υπερβολική υγρασία.
Κλάδεμα
Χρειάζεται κλάδεμα μετά την ανθοφορία του ώστε να διατηρήσει το σχήμα και την ευρωστία του.
Πολλαπλασιασμός
Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται εύκολα με μοσχεύματα. Κόβουμε μέρος από τα στελέχη και στη συνέχεια χωρίζουμε το φυτό.
Χρήσεις του φυτού
Χρησιμοποιείται ευρέως για:
- για μεικτές ξηροφυτικές μπορντούρες και παρτέρια,
- είναι ιδανικό για κήπους κοντά στη θάλασσα,
- σε γλάστρες και ζαρντινιέρες σε φωτεινά μπαλκόνια, αυλές και βεράντες.
Εχθροί και Ασθένειες
Ο πιο συχνός εχθρός του σέδου είναι το λάθος που κάνουμε με το πότισμα του. Η υπερβολική υγρασία προκαλεί σήψεις και ασθένειες μυκητολογικής αιτίας, με αποτέλεσμα το μαρασμό και τελικά το σάπισμα του φυτού.
