Η Ντάλια (Dahlia) είναι ένα πολυετές, ποώδες φυτό με κονδυλώδεις ρίζες. Το γένος Dahlia περιλαμβάνει 30 περίπου είδη και μεγάλος αριθμός ποικιλιών και υβριδίων με διαφορετικό σχήμα, μέγεθος και χρώμα λουλουδιών αλλά και διαφορετικής ανάπτυξης. Προέρχεται από το Μεξικό. Το 1789 ο Vicente Cervantes, Διευθυντής του Βοτανικού Κήπου στην Πόλη του Μεξικού, εισήγαγε το φυτό στην Μαδρίτη της Ισπανίας. Το 1963 ανακηρύχθηκε Εθνικό λουλούδι του Μεξικού.
Περιγραφή φυτού
Η εποχή φύτευσης της ντάλιας είναι η άνοιξη ώστε να ανθίσει το καλοκαίρι. Το χειμώνα ξεραίνεται το υπέργειο τμήμα της και την άνοιξη αναβλαστάνει. Τα φύλλα της είναι ωοειδή, μεγάλα με οδοντωτή περιφέρεια. Τα άνθη της εμφανίζονται στις περισσότερες αποχρώσεις, εκτός από το μπλε. Οι βλαστοί της είναι κούφιοι στο εσωτερικό τους και σταδιακά μέχρι το καλοκαίρι ξυλοποιούνται ελαφρώς. Η ανθοφορία της διαρκεί από το καλοκαίρι ως το φθινόπωρο.
Φροντίδα φυτού
Έδαφος: Ευδοκιμεί σε γόνιμα και πλούσια εδάφη με καλή αποστράγγιση.
Θέση: Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης με νότιο ή δυτικό προσανατολισμό. Προσοχή! Να προστατεύεται από τους ανέμους.
Πότισμα: Έχει μέτριες ανάγκες σε νερό. Το καλοκαίρι χρειάζεται συχνότερο πότισμα. Να ποτίζετε πάντα στη ρίζα χωρίς να βρέχονται τα φύλλα της, διότι μπορεί να αναπτυχθούν ασθένειες.
Εχθροί και Ασθένειες
Το πιο συχνό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ντάλιες είναι η σηψηριζία, λόγω εδαφικής υγρασίας, οι ρίζες μαυρίζουν και τελικά σαπίζουν. Ένα ακόμα πρόβλημα, είναι ο μύκητας της αδρομύκωσης, όπου φράσουν τα αγγεία του στελέχους, με αποτέλεσμα το μαρασμό του φυτού.
Οι κυριότεροι εχθροί της είναι οι αφίδες, θρίπες, τετράνυχοι και έντομα του εδάφους. Η προσβολή τους δεν δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στην ανάπτυξη του φυτού.
