Ο Νάρκισσος (Narcissus sp.), γνωστός και ως Μανουσάκι ή Ζαμπάκι, είναι ένα πολυετές, βολβώδες φυτό. Πήρε το όνομα του από την ελληνική μυθολογία, λόγω των ανθέων του που γέρνουν προς τα κάτω. Κατά τη μυθολογία ο Νάρκισσος ερωτεύτηκε την εικόνα του κι έμεινε σκιμμένος να κοιτάζει την αντανάκλασή του στο νερό μέχρι τον θάνατό του.
Περιγραφή φυτού
Τα φύλλα του είναι μακριά, λογχοειδή κι εκπτύσσονται από τη βάση του φυτού σε δέσμη. Τα άνθη του είναι λευκά ή κίτρινα με κίτρινη κορώνα στο κέντρο. Φυτεύεται το φθινόπωρο και ανθίζει στα τέλη του χειμώνα ή μέσα στην άνοιξη. Το μέγιστο ύψος του φυτού φτάνει τα 40 εκ.
Φροντίδα φυτού
Έδαφος
Ευδοκιμεί σε βαθιά και πλούσια εδάφη με καλή αποστράγγιση.
Θέση
Προτιμά τις ηλιόλουστες θέσεις φύτευσης, αλλά αναπτύσσεται ικανοποιητικά και στις ημισκιερές.
Πότισμα
Έχει μέτριες ανάγκες σε νερό, ενώ το υπερβολικό πότισμα μπορεί να προκαλέσει σάπισμα στο βολβό.
Βάθος φύτευσης
Ο κανόνας που ισχύει είναι το βάθος της φύτευσης να είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο της διαμέτρου του βολβού. Στα ελαφριά, αμμώδη εδάφη η φύτευση γίνεται βαθύτερα σε αντίθεση με τα αργιλώδη εδάφη που γίνεται σε μικρότερο βάθος.
Κλάδεμα
Μετά το τέλος της ανθοφορίας κλαδεύνται χαμηλά και βγάζουμε τους βολβούς απο την θέση τους, για να φυτευτούν ξανά την επόμενη χρονιά. Εάν τούς αφήσουμε μέσα στο χώμα την επόμενη χρονιά δεν θα ανθίσουν ή θα βγάλουν λουλούδια μικρότερης καλλωπιστικής αξίας.
Εχθροί και Ασθένειες
Το πρόβλημα, όπως και με όλα σχεδόν τα βολβώδη φυτά, είναι οι προσβολές μυκήτων του εδάφους, που προκαλούν σήψη του βολβού και καταστροφή του φυτού. Οι μύκητες αυτοί προσβάλλουν τους βολβούς, τις περιόδους όπου υπάρχει έντονη εδαφική υγρασία, λόγω των συνθηκών που επικρατούν ή εξαιτίας υπερβολικών ποτισμάτων.
