Το σκόρδο είναι ένα ετήσιο, βολβώδες φυτό, συγγενές µε το κρεμμύδι και το πράσο. Η καλλιέργειά του μοιάζει με αυτή του κρεμμυδιού. Καλλιεργείται για τους βολβούς του, οι οποίοι βρίσκουν μεγάλη χρησιμοποίηση στη μαγειρική ή παρασκευή ειδικών δροσιστικών τροφών. Τα φύλλα του διαφέρουν απ’ εκείνα των κρεμμυδιών, γιατί είναι ποιο σπαθωτά και ποιο στενά και στριμμένα. Τα άνθη είναι λευκά και στη κορυφή σχηματίζουν σφαιρικό σκιάδιο. Κάθε κεφάλι αποτελείται από 8-12 σκελίδες, εκ των οποίων οι εξωτερικές είναι μεγαλύτερες από τις εσωτερικές και ποιο καυτερές.
Αποτελεί μια εύκολη καλλιέργεια και μπορούμε να το καλλιεργήσουμε στο μπαλκόνι ή το κήπο μας!
Καλλιέργεια
Η κατάλληλη εποχή φύτευσης του σκόρδου, στα πιο ζεστά νότια μέρη, ξεκινά την εποχή Οκτωβρίου – Νοεμβρίου, ενώ στα πιο ψυχρά και ορεινά κατά την περίοδο Φεβρουαρίου – Μαρτίου. Η καλλιέργεια των σκόρδων γίνεται αποκλειστικώς με βολβίδια (σκελίδες) είτε, πολύ σπανίως, με σπόρους. Το ιδανικό κλίμα είναι το ήπιο και ξερό. Προτείνουμε τη σπορά σε ελαφρά εδάφη, ηλιόλουστα και πλούσια σε οργανική ουσία. Το σκόρδο δεν ευδοκιμεί σε περιοχές με πολύ υγρασία ή πολύ βροχόπτωση. Τα σκόρδα ευδοκιμούν σε χώματα ελαφρά, όχι πολύ υγρά, με καλή αποστράγγιση. Στα βαριά και σφικτά εδάφη, που κρατούν πολλή υγρασία, σαπίζουν η δίδουν μικρά κεφάλια, στα δε πολύ ξηρά και άγονα ή απόδοσης των είναι μηδαμινή και ή γεύσης των γίνεται εξαιρετικά καυτερή.
Διαδικασία
Πριν φυτέψουμε τις σκελίδες του σκόρδου, οργώνουμε το χωράφι μας σε βάθος 20-30 εκατοστών και να ενσωματώσουμε άφθονο κομπόστ ή καλοχωνεμένη κοπριά. Για να φυτέψουμε το σκόρδο σε γλάστρα, χρησιμοποιούμε γλάστρες με βάθος τουλάχιστον 15 εκατοστά και φυτόχωμα γενικής χρήσης. Χρησιμοποιήσουμε σκελίδες σκόρδου, τις οποίες φυτεύουμε σε βάθος 2-3 εκατοστών, ανά διαστήματα 10-15 εκατοστών μεταξύ των σκελίδων, ενώ οι γραμμές φύτευσης του σκόρδου θα πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση 20-30 εκατοστών.
Το σκόρδο δεν απαιτεί σχεδόν καθόλου νερό για να αναπτυχθεί. Το νερό παρέχεται μόνο στις περιπτώσεις που σπανίζουν οι βροχές. Στην πραγματικότητα, το πότισμα μειώνει την ικανότητα διατήρησης του προϊόντος και, για το λόγο αυτό, πρέπει να σταματάει οποιαδήποτε άρδευση ένα μήνα πριν από τη συγκομιδή. Απαραίτητη εργασία βέβαια είναι η αντιμετώπιση των ζιζανίων, η οποία πρέπει να γίνεται με το χέρι για να μην τραυματίζονται οι βολβοί του σκόρδου. Ένα προσεκτικό σκάλισμα εμποδίζει το σχηματισμό κρούστας, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζεται η σωστή υγρασία και ο καλός αερισμός του εδάφους.
Συγκομιδή
Το «κεφάλι» του σκόρδου σχηματίζεται περίπου 6-8 μήνες μετά τη φύτευση. Το κύριο χαρακτηριστικό της ωρίμανσης που πλησιάζει είναι το κιτρίνισμα των άκρων των φύλλων. Όταν το κιτρίνισμα των φύλλων ολοκληρωθεί, τότε μπορούμε να πούμε ότι τα σκόρδα είναι έτοιμα για εξαγωγή. Οι εκριζωμένοι βολβοί καθαρίζονται από το χώμα και αφήνονται να στεγνώσουν στον ήλιο. Ο μεγαλύτερος όγκος παραγωγής ξερών σκόρδων συγκομίζεται τους καλοκαιρινούς μήνες.
