Το κυκλοκόνιο είναι μια ασθένεια που υπάρχει σε όλες τις περιοχές του κόσμου που καλλιεργείται η ελιά. Ένα μεγάλο ποσοστό ελαιοπαραγωγών δεν δίνει μεγάλη σημασία στο κυκλοκόνιο, διότι θεωρεί ότι δεν κάνει ζημιά στο δέντρο ή δεν τη γνωρίζει. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη μειωμένη παραγωγή του καρπού στο φυτό και κατ’ επέκταση στο εισόδημα του παραγωγού. Η πρόληψη της ασθένειας αυτής αποτελεί σημαντικό παράγοντα στην προστασία του φυτού και στην καλή καρποφορία.
Παθογόνο αίτιο
Το κυκλοκόνιο οφείλεται στο μύκητα Cycloconium oleaginum, ευρέως διαδεδομένος στους ελαιώνες.
Συμπτώματα
Προσβάλλει κυρίως τα φύλλα καθώς και τους μίσχους των φύλλων και τους ποδίσκους των ανθέων αλλά σπανιότερα τους καρπούς και τους τρυφερούς βλαστούς. Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα του μύκητα είναι η εμφάνιση κυκλικών κηλίδων στην επάνω επιφάνεια των φύλλων της ελιάς οι οποίες στη συνέχεια γίνονται πιο καστανές περιφερειακά ενώ περιβάλλονται συχνά και από χλωρωτική άλω. Μεγαλύτερος αριθμός κηλίδων εντοπίζεται στα παλαιότερα φύλλα και στα κατώτερα μέρη του δένδρου. Τα προσβεβλημένα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν πρόωρα. Την άνοιξη και νωρίς το καλοκαίρι παρατηρείται γρήγορη εξέλιξη των κηλίδων, ενώ τα πολύ προσβεβλημένα φύλλα πέφτουν, απογυμνώνεται όλο το δέντρο ή μέρος αυτού και μπορεί να αποξηρανθούν οι αποφυλλωθέντες κλαδίσκοι. Σε περιοχές με υγρό κλίμα η προσβολή μπορεί να επιφέρει μέχρι και καθολική φυλλόπτωση στα ελαιόδενδρα.
Ευνοικές συνθήκες για την ανάπτυξη του μύκητα
Βασικός παράγοντας ανάπτυξης είναι η υγρασία. Ιδανικές θερμοκρασίες για την ανάπτυξη του μύκητα είναι από 10 έως 20 οC περίπου. Σε υψηλές θερμοκρασίες δεν αποτελεί πρόβλημα στα ελαιόδεντρα. Η ένταση της ασθένειας σε μια περιοχή επηρεάζεται όχι μόνο από το ύψος και τις ημέρες της βροχής, αλλά και από την πολύ υψηλή πρωϊνή υγρασία την άνοιξη και το καλοκαίρι, σε συνδυασμό με την ύπαρξη μολύσματος.
Αντιμετώπιση ασθένειας
Για την καταπολέμηση της ασθένειας εκτελούνται προληπτικοί ψεκασμοί των δένδρων με κατάλληλα μυκητοκτόνα. Από τη σύγκριση της αποτελεσματικότητας διαφόρων μυκητοκτόνων για την καταπολέμηση του κυκλονίου την καλύτερη προστασία έδωσε ο βορδιγάλιος πολτός. Εκτελούνται συνήθως δύο ψεκασμοί με βορδιγάλιο πολτό 1% (ο πρώτος στις αρχές φθινοπώρου και ο δεύτερος αρχές άνοιξης), ενώ σε περιοχές όπου η σχετική υγρασία είναι πολύ υψηλή το πρωί την άνοιξη και το καλοκαίρι γίνονται τρείς ή και τέσσερις ψεκασμοί τον χρόνο (δύο την άνοιξη και δύο το φθινόπωρο), σε διάστημα μεταξύ των δύο ψεκασμών κάθε εποχής 45 ημέρες.
