Το Λιγούστρο ή Λιγκούστρο (Ligustrum) είναι γένος αειθαλών ή φυλλοβόλων θάμνων, οι οποίοι μπορεί να γίνουν δέντρα μικρού ή μεσαίου μεγέθους. Ανήκει στα ελαιοειδή. Το γένος απαρτίζεται από σαράντα περίπου γένη.
Περιγραφή φυτού
Τα λιγούστρα μπορούν να φτάσουν σε ύψος έξι μέτρων ή και μεγαλύτερο, ανάλογα με το είδος. Τα φύλλα τους είναι απλά, επιμήκη ή οβάλ και έχουν αντίθετη φυλλοταξία. Ανθίζουν την άνοιξη και το καλοκαίρι και τα μικρά λευκά άνθη τους σχηματίζουν κωνικές ταξιανθίες. Τα άνθη αποτελούνται από τέσσερα πέταλα ενωμένα στο βασικό τους μισό. Οι καρποί είναι μικρά κηρώδη μπλε και μαύρα μούρα που παραμένουν πάνω στο φυτό το χειμώνα. Τα φυτά είναι ολόκληρα τοξικά, συμπεριλαμβανομένων των καρπών. Η τοξική ουσία που παράγουν τα λιγούστρα είναι ένα γλυκοσίδιο, η συριγκίνη ή λιγουστρίνη, η οποία είναι ερεθιστική για τον άνθρωπο και μπορεί να προκαλέσει ναυτία, εμετό, διάρροια και κοιλιακές κράμπες, αλλά δεν υπάρχει καταγεγραμμένη περίπτωση δηλητηρίασης στον άνθρωπο από λιγούστρο. Αντίθετα, το φυτό είναι δηλητηριώδες για τα μηρυκαστικά.
Συνθήκες ανάπτυξης- φροντίδα
Το λιγούστρο είναι ανθεκτικό καλλωπιστικό φυτό και αναπτύσσεται σε όλους τους τύπους εδαφών. Ευδοκιμεί σε ηλιόλουστες και ημισκιερές θέσεις, ενώ μπορεί να φυτευτεί σε παραθαλάσσια μέρη, καθώς αντέχει στα υδροσταγονίδια της θάλασσας. Το λιγούστρο είναι πολύ ανθεκτικό και στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Έχει μέτριες ανάγκες σε πότισμα αν και τους καλοκαιρινούς μήνες πρέπει να το ποτίζουμε οπωσδήποτε δυο φορές την εβδομάδα. Σχετικά με τη λίπανση, εφαρμόζουμε ένα πλήρες κοκκώδες λίπασμα, μια φορά την άνοιξη και μια φορά το φθινόπωρο για να βοηθήσουμε την καλή ανάπτυξη του. Το λιγούστρο κλαδεύεται μετά το τέλος του χειμώνα, αν και πραγματοποιούμε μικρά κορφολογήματα και κλαδέματα σχεδόν όλο το χρόνο για να διατηρούμε συμπαγές το σχήμα του.
Χρήσεις
Τα λιγούστρα λόγω της συμπαγής κόμης τους, χρησιμοποιούνται κυρίως για την δημιουργία φυτοφρακτών και πράσινων πλαισίων, αλλά μπορούν να φυτευτούν και σε γλάστρες.
