Το θειάφι και η θειοχαλκίνη αποτελούν τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τους καλλιεργητές για την οικολογική φυτοπροστασία των κηπευτικών. Το θειάφι και η θειοχαλκίνη έχουν κυρίως προληπτική δράση, και λιγότερο θεραπευτική.
Τί είναι το θειάφι, η θειχαλκίνη και ποια η δράση τους?
Το θειάφι είναι μυκητοκτόνο επαφής που προστατεύει τα φυτά από το μύκητα του ωιδίου, ενώ έχει και μέτρια ακαρεοκτόνο δράση ενάντια στον τετράνυχο που αποτελεί μεγάλο κίνδυνο για τις καλλιέργειες των κηπευτικών. Το θειάφι, ως σκόνη επίπασης, μπορεί να εφαρμοστεί πάνω στα φύλλα, αλλά και γύρω από τη ρίζα του φυτού, καθώς εκλύει λόγω θερμότητας ατμούς που τυλίγουν το φυτό και το προστατεύουν χωρίς να είναι απαραίτητο να έρθει σε άμεση επαφή με το φύλλωμα του φυτού. Βέβαια, υπάρχει και το βρέξιμο θειάφι, που είναι το θειάφι που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ψεκασμό στο φύλλωμα των φυτών. Τελευταία επέμβαση για το θειάφι για όλες τις κηπευτικές καλλιέργειες είναι οι 7 ημέρες πριν τη συγκομιδή.
Η θειοχαλκίνη αποτελεί μίγμα σκόνης θειαφιού σε ποσοστό 40%, μαζί με 4% μεταλλικό χαλκό σε μορφή οξυχλωριούχου. Έτσι, στην θειοχαλκίνη είναι δραστικός και ο χαλκός για περονόσπορο και το θειάφι για ωίδιο και τετράνυχο. Με τη θειοχαλκίνη, σκονίζουμε όλα τα φυτά του λαχανόκηπου μας εκτός από τα κολοκυνθοειδή (κολοκύθι, αγγούρι, πεπόνι, καρπούζι) που παρουσιάζουν κάποια φυτοτοξικότητα στη θειοχαλκίνη ειδικά κατά την περίοδο της άνθισης. Τελευταία επέμβαση είναι οι 7 ημέρες πριν τη συγκομιδή για τομάτα, μελιτζάνα, κολοκύθι και αγγούρι και οι 21 μέρες πριν τη συγκομιδή για πεπόνι, καρπούζι και πατάτα.
Βέλτιστες θερμοκρασίες
Το θειάφι και η θειοχαλκίνη δεν λειτουργούν αποτελεσματικά σε θερμοκρασίες κάτω από 18°C, ενώ δρουν καλύτερα σε θερμοκρασίες μεταξύ των 20°C – 26°C. Σε θερμοκρασίες άνω των 28°C μπορούν να γίνουν φυτοτοξικές και να προκαλέσουν εγκαύματα στα φυτά. Γι’ αυτό πολλές φορές προτιμάμε να μην σκονίζουμε τα φύλλα αλλά να τα ρίχνουμε κοντά στις ρίζες.
