H
Κρασούλα είναι χαρακτηριστικό είδος παχύφυτου και διαθέτει δεκάδες ποικιλίες, δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο. Το παχύφυτο αυτό κατάγεται από τη Νότιο Αφρική και το όνομά του προέρχεται από το λατινικό crassus = παχύς και αναφέρεται στα σαρκώδη φύλλα του που έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύουν νερό στο εσωτερικό τους. Η πιο χαρακτηριστική ποικιλία κρασούλας, είναι αυτή στην παραπάνω φωτογραφία και χαρακτηρίζεται από στρογγυλά δερματώδη συμπαγή φύλλα με λευκό ή ρόδινο άνθος στην κορυφή.
Τοποθεσία και συνθήκες ανάπτυξης
Η κρασούλα ευδοκιμεί σε μέρη φωτεινά και καλά αεριζόμενα, στα μπαλκόνια και στις αυλές μας, που δεν τα βλέπει απευθείας το ηλιακό φως, ειδικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Δεν είναι ιδιαίτερα ανθεκτική στην παγωνιά και πρέπει να μεταφερθεί σε πιο ζεστό σημείο όταν οι θερμοκρασίες πλησιάζουν το μηδέν. Στις νότιες περιοχές της Ελλάδας, η κρασούλα φυτεύεται σε κήπο, αρκεί να είναι προστατευμένη από τους βοριάδες. Η κρασούλα χρειάζεται χώμα που να στραγγίζει καλά, δηλαδή αμμώδες. Εναλλακτικά μπορείται να προμηθευτείτε εξειδικευμένο
φυτόχωμα για κάκτους και παχύφυτα.
Πότισμα
Σχετικά με το πότισμα, η κρασούλα χρειάζεται οπωσδήποτε μια φορά τη βδομάδα τους ανοιξιάτικους μήνες και δυο φορές τη βδομάδα τους θερινούς μήνες. Αντίθετα, το πότισμα της κρασούλας πρέπει να είναι περιορισμένο το φθινόπωρο, κάθε 1-2 βδομάδες ανάλογα τον καιρό, και ακόμη λιγότερο το το χειμώνα.
Λίπανση
Η κρασούλα δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικό φυτό σε θρεπτικά συστατικά. Θα χρειαστεί να προσθέσουμε λίπασμα ειδικό για παχύφυτα και κάκτους, 1 φορά το μήνα κατά την περίοδο της άνοιξης και του καλοκαιριού, που πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της ανάπτυξης της.
Πολλαπλασιασμός
Η κρασούλα πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα ή σπόρους. Ο τρόπος πολλαπλασιασμού με μοσχεύματα γίνεται εύκολα με μία πολύ απλή και εύκολη διαδικασία. Κόβουμε φύλλα της βάσης της κρασούλας και τα αφήνουμε πάνω σε απορροφητικό χαρτί για λίγες μέρες μέχρι να ξεραθεί η τομή. Στη συνέχεια, αφήνουμε τα μοσχεύματα φύλλων πάνω στην επιφάνεια του χώματος σε μια μικρή γλάστρα. Σταδιακά, το φύλλο της κρασούλας ακόμη και αν μαραίνεται, θα βγάλει ρίζες. Όταν σχηματιστούν οι ρίζες της κρασούλας, μπορούμε να κάνουμε την μεταφύτευση σε υγρό χώμα, σε σκιερή πάντα θέση.
Εχθροί και Ασθένειες
Ο πιο συχνός εχθρός της κρασούλας είναι το λάθος που κάνουμε με το πότισμα του. Η υπερβολική υγρασία προκαλεί σήψεις και ασθένειες μυκητολογικής αιτίας, με αποτέλεσμα το μαρασμό και τελικά το σάπισμα του φυτού.
Είναι ιδανικό για
-
- είναι ιδανικό για κήπους κοντά στη θάλασσα,
- σε γλάστρες και ζαρντινιέρες σε φωτεινά μπαλκόνια, αυλές και βεράντες.