Περιγραφή
Η Υπομονή γνωστή και ως Επίφυλλο ή κάκτος των Χριστουγέννων ανήκει στο γένος Schlumbergera της οικογένειας Cactaceae. Είναι καλλωπιστικό, αειθαλές, παχύφυτο αργής ανάπτυξης. Προέρχεται από την Κεντρική Λατινική Αμερική.
Οι βλαστοί της είναι πράσινοι και επίπεδοι, οι οποίοι μοιάζουν με μικρά φουσκωτά φύλλα, κολλημένα μεταξύ τους. Στην πραγματικότητα οι βλαστοί της είναι τροποποιημένα κλαδιά, που ονομάζονται κλαδώσεις. Οι κλαδώσεις είναι επίπεδες ώστε να έχουν μεγάλη επιφάνεια και παχιές ώστε να μπορούν να αποθηκεύουν νερό. Το σχήμα των διακλαδώσεων βοηθά στη διαδικασία της φωτοσύνθεσης. Τα άνθη ξεπροβάλλουν από τα κενά στις άκρες των βλαστών. Διαθέτει μεγάλη ποικιλία χρωμάτων ανθέων όπως κόκκινο, λευκό, ροζ, μωβ, πορτοκαλί. Τα άνθη εμφανίζονται από αρχές του φθινοπώρου μέχρι το χειμώνα.
Η υπομονή χρειάζεται αρκετό πότισμα καθόλη τη διάρκεια του χρόνου. Μετά το πέρας της ανθοφορίας όπου για περίπου 10-15 μέρες το φυτό χρειάζεται ελάχιστο νερό.
Φροντίδα
- Τοποθεσία: Χρειάζεται αρκετό φως και χώμα με καλή στράγγιση, ενώ δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και στον παγωμένο άνεμο. Δεν πρέπει να εκτίθεται σε άμεσο ηλιακό φως.
- Πότισμα: Χρειάζεται συχνό πότισμα. Προσέχουμε το χώμα πάντα να είναι υγρό. Εξαίρεση αποτελεί η περίοδος μετά το πέρας της ανθοφορίας όπου για περίπου 10-15 μέρες το φυτό χρειάζεται ελάχιστο νερό.
- Λίπανση: Κάθε μήνα πρέπει να της χορηγείται υγρό λίπασμα για κάκτους.
- Πολλαπλασιασμός: Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα βλαστού την άνοιξη ή αρχές του καλοκαιριού.
TIP
Την άνοιξη κόβουμε τρεις συνενώσεις τμημάτων, το αφήνουμε για μερικές ώρες να στεγνώσει και το φυτεύουμε σε μικρή γλάστρα.
Χρήσεις
Η υπομονή είναι ιδανική επιλογή για εσωτερικούς χώρους, καθώς οι θερμοκρασίες δωματίου είναι ιδανικές για τη σωστή ανάπτυξη του φυτού. Συναντάται συχνά σε κήπους ή βεράντες, φυτεμένη σε γλάστρες και σε προστατευμένες θέσεις ή σε προστατευμένα παρτέρια.
Εχθροί και Ασθένειες
Η υπομονή προσβάλλεται δύσκολα από παράσιτα ή ασθένειες. Οι δύο κυριότεροι εχθροί της:
- η μελίγκρα, που επιτίθεται στους βλαστούς, τα μπουμπούκια και τα άνθη και
- η βαμβακάδα, που επιτίθεται στις υπόγειες ρίζες.
Η μελίγκρα, ο ψευδόκοκκος και άλλα ασπόνδυλα, μπορεί να μεταδώσουν ιούς. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το είδος. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η απώλεια του σθένους του βλαστού. Οι ιώσεις αυτές δεν θεραπεύονται και γι’ αυτό συνιστάται καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών.
Οι βλαστοί και οι ρίζες μπορεί να σαπίσουν από ασθένειες που προέρχονται από μύκητες.
