Η Φωτίνια (Photinia x fraseri “Red Robin”) είναι ένας από τους πιο εντυπωσιακούς θάμνους ειδικά στις αρχές της άνοιξης. Θεωρείται από τους θάμνους που είναι αρκετά δυνατοί και ανθεκτικοί. Είναι ένα φυτό που όλοι έχετε δει!
Περιγραφή φυτού
Η φωτίνια είναι ένας πολυετής, αειθαλής και ταχύτατα αναπτυσσόμενος θάμνος με εντυπωσιακό και μοναδικό χρώμα στα φύλλα του. Συνδυάζει το σκούρο πράσινο χρώμα του γηραιότερου φυλλώματος με το έντονο κόκκινο των νεαρών φύλλων. Ταυτόχρονα, την άνοιξη γεμίζει με μικρά άσπρα ανθάκια για περίπου 1 μήνα που δημιουργούν μία ακόμα πιο όμορφη και θαυμάσια εικόνα, που μοιάζει σαν να έχουν πασπαλιστεί με χιόνι. Βέβαια η μυρωδιά τους δεν αρέσει σε όλους! Μεγαλώνει γρήγορα, φτάνει μέχρι τα 4-5 μέτρα ύψος και παίρνει αρκετό όγκο, οι φωτίνιες είναι ιδανική επιλογή για φράχτες.
Συνθήκες ανάπτυξης- Φροντίδα
Οι φωτίνιες φυτεύονται σε περιοχές με ήλιο ή ημισκιά. Αυτό σημαίνει ότι θέλουν για λίγη ώρα (περίπου 2 ώρες την ημέρα) να τις βλέπουν απευθείας οι ακτίνες του ήλιου για να είναι εύρωστες. Φυτεύονται είτε σε γλάστρες με χώμα γενικής χρήσεως είτε στον κήπο όπου μπορούν να προσαρμοστούν στα περισσότερα εδάφη, αρκεί να έχει γίνει μία καλή λίπανση προηγουμένως.
Οι φωτίνιες είναι πολύ ανθεκτικές στις χαμηλές θερμοκρασίες αλλά και το καλοκαίρι με τακτικό πότισμα δεν έχουν κανένα πρόβλημα. Βέβαια παρά το γεγόνος ότι είναι ανθεκτικές στην ξηρασία, χρειάζονται πότισμα όποτε στεγνώνει το χώμα και με ποσότητα τόση ώστε να μην λιμνάζει το χώμα στην επιφάνεια του εδάφους. Κλαδεύουμε τα φυτά μας στις αρχές της άνοιξης, αφού περάσουν οι παγωνιές του χειμώνα. Κάνουμε ένα ελαφρύ συμπληρωματικό κλάδεμα στις αρχές του φθινοπώρου, αφαιρώντας ξερά και ασθενή κλαδιά. Σχετικά με τη λίπανση, οι φωτίνιες χρειάζονται ένα ισορροπημένο στα 3 βασικά στοιχεία λίπασμα και καλό είναι να τις λιπαίνουμε συστηματικά όταν δεν έχουμε ακραίες θερμοκρασίες, κυρίως την άνοιξη που το φυτό μεγαλώνει. Από εχθρούς η φωτίνια δεν έχει πολλούς, η πιο συχνή προσβολή που παρατηρείται είναι από ψείρες.
Χρήσεις
Κατάλληλο για μεμωνομένες φυτεύσεις, σε ομάδες, συστάδες και ελεύθερους ή σχηματισμένους φράχτες. Για τον σχηματισμό φράχτη τα φυτά φυτεύονται σε απόσταση περίπου 70 cm.
