Η Βιγώνια είναι αγαπημένο καλλωπιστικό φυτό που φυτεύεται κυρίως σε γλάστρες και το συναντάμε σε αυλές και σε μπαλκόνια. Είναι το φυτό που κατεξοχήν εγκαινιάζει την ανοιξιάτικη περίοδο, την πλούσια ανθοφορία στην φύση και τις απαραίτητες κηπουρικές εργασίες που την συνοδεύουν. Λουλούδι χαμηλής ανάπτυξης, συνήθως 40-50 εκατοστών, η βιγόνια χαρακτηρίζεται από έντονο πράσινο, γυαλιστερό φύλλωμα και πολλά μικρά άνθη σε πάρα πολλούς χρωματισμούς είτε μονόχρωμα είτε δίχρωμα, τα οποία συνθέτουν μία πλούσια ανθοφορία κατά την ανοιξιάτικη περίοδο. Λόγω της τροπικής- ημιτροπικής καταγωγής της δεν συγκαταλέγεται στα είδη με τεράστια αντοχή, αλλά η ανάπτυξη και η ευημερία της εξαρτάται από κάποιους βασικούς παράγοντες χωρίς τους οποιούς είναι πολύ δύσκολη ακόμα και η επιβίωση της.
Αρχικά, ο πρώτος είναι περιβάλλοντας χώρος, ο οποίος αναγκαίο είναι να έχει πάντα ρυθμισμένη θερμοκρασία και έμμεση ηλιοφάνεια, ώστε να μην εγκαταλείπει ποτέ τους 10 βαθμούς τους χειμερινούς μήνες, τότε το φυτό παγώνει, και τους 35 βαθμούς το καλοκαίρι, οπότε η βιγόνια δυσκολεύεται να προσαρμοστεί και αναστέλλεται δραστικά η ανθοφορία της. Επιλέξτε θέσεις που δεν χτυπάει απευθείας ηλιακό φως, μακριά από θέσεις ψυχρές και ρεύματα αέρα. Οι βιγόνιες προτιμούν ημισκιερές τοποθεσίες, µε πλούσιο αερισμό που διευκολύνουν τη μείωση της υγρασίας.
Στη συνέχεια, ο δεύτερος και πολύ σημαντικός παράγοντας σχετίζεται με το νερό που να ελέγχεται απολύτως και με ακρίβεια σε συχνά χρονικά διαστήματα, διαφορετικά υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να σαπίσει το κεντρικό ριζικό σύστημα του φυτού και να εμφανίσει και στον κορμό έντονα σκουρόχρωμα σημάδια, βασική ένδειξη σηψηριζίας. Το πότισμα οφείλει να συνδράμει στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του φυτού, όχι να αποτελέσει την αιτία για την καταστροφή του. Θα πρέπει να ποτίζετε τις βιγόνιες συχνά, αλλά σε μικρές ποσότητες την άνοιξη και το καλοκαίρι. Το χειμώνα καλό είναι να περιορίζετε πολύ τα ποτίσματα. Προσέχετε η γλάστρα να αποστραγγίζει καλά. Φροντίστε να μην βρέχετε τα φύλλα της βιγόνιας όταν ποτίζετε, γιατί αναπτύσσεται ο μύκητας του ωιδίου κάνοντας λευκά στίγματα στα φύλλα. Επίσης, κυκλικά στίγματα που αρχίζουν να μαυρίζουν σημαίνει προσβολή από βακτηριώσεις. Οι βιγόνιες προσβάλλονται εύκολα από μυκητολογικές και βακτηριακές ασθένειες, γιατί οι βλαστοί της περιέχουν μεγάλη αναλογία νερού. Γι’ αυτό άλλωστε φροντίζουμε να τοποθετούνται σε χώρους με επαρκή αερισμό.
Τέλος, ο τρίτος παράγοντας βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την μεταφύτευση της βιγόνιας που διαθέτει λεπτεπίλεπτη ρίζα και χρειάζεται πολύ προσοχή σε αυτό το σημείο. Η σωστή και αποτελεσματική μεταφύτευση είναι, όταν το φυτό δεν ανθοφορεί και ο κορμός του είναι ζωηρός και σφριγηλός. Απαραίτητη κρίνεται και η λιπανσή του, από την άνοιξη μέχρι τέλος φθινοπώρου με πλήρες υδατοδιαλυτό λίπασμα μια φορά το μήνα, με σκοπό την όσο το δυνατόν μακρότερη χρονικά ανθοφορία του. Αποφεύγουμε την υπερβολικη λίπανση γιατί η βιγόνια είναι ευαίσθητη και μπορεί να προκληθούν τοξικότητες στα φύλλα.
Και κάποιες ακόμα συμβουλές για τη σωστή συντήρησή της είναι οι παρακάτω…
- Επιλέξτε φυλλόχωμα για οξύφιλα για την μεταφύτευση της βιγόνιας ή δημιουργείστε μίγμα από καστανόχωμα και περλίτη σε αναλογία 3:1 που είναι άριστο για υπόστρωµα.
- Προτιμήστε πολύ ελαφρύ κλάδεμα, δηλαδή αραίωση από ξερά κλαδιά και μαραμένα φύλλα, για να επιτύγχουμε καλύτερο αερισμό.
- Ανάμεσα στην τεράστια ποικιλία των χρωμάτων, ξεχωρίζει το κόκκινο, το ροζ και το πορτοκαλί για την περισσότερη και μακριβιώτερη άνθηση, ενώ το κίτρινο, το δίχρωμο και το λευκό για την λιγότερη. Τα τελευταία χρόνια τα υβρίδια που προέκυψαν αποκαλύπτουν και χρώματα που δεν υπήρχαν παλιότερα πολύ εντυπωσιακά και με μεγάλη άνθηση, όπως το δίχρωμο λευκό με ροζ και το δίχρωμο πορτοκαλί με κίτρινο.
