Μοβ, κόκκινες, άσπρες, τώρα τελευταία και πορτοκαλί αλλά και δίχρωμες… Δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί Ελληνικό καλοκαιρινό τοπίο χωρίς τις πανέμορφες μπουκαμβίλιες να δίνουν χρώμα σε κάθε γωνιά, στις αυλές των σπιτιών, ή σε συνδυασμό με το άσπρο και το μπλε των νησιών μας. Κι όμως δεν είναι μεσογειακό αλλά ένα τροπικό φυτό που προέρχεται από τη Βραζιλία! Είναι ίσως από τα ομορφότερα αναρριχώμενα φυτά της άνοιξης. Οι βουκαμβίλιες αποτελούν αγαπημένη επιλογή των κηποτεχνών για να καλύψουν φράκτες, πέργολες και μπαλκόνια, καθώς μπορούν να ξεπεράσουν σε ύψος τα δέκα μέτρα. Πάμε όμως να δούμε ποια είναι τα βασικά βήματα για την περιποίησή της, ώστε να μας χαρίζει αυτήν την πλούσια και εντυπωσιακή ανθοφορία της!
– Μπορεί να μεταφυτευτεί στο χώμα, αλλά και σε γλάστρα. Αν φυτέψουμε την βουκαμβίλια σε γλάστρα στο μπαλκόνι επιλέγουμε νάνες ποικιλίες που έχουν καλύτερη ανάπτυξη και ανθοφορία σε περιορισμένο χώρο. Αν φυτέψουμε την βουκαμβίλια σε χώμα που είναι φτωχό σε θρεπτικά συστατικά ή αν το μέρος έχει χαμηλές θερμοκρασίες, η σκούρα μωβ βουκαμβίλια είναι πιο ανθεκτική στην παγωνιά και σε άγονα ξηρά εδάφη από τις υπόλοιπες ποικιλίες. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχουν διαφορετικά είδη βουκαμβίλιας με άνθη σε πολλά χρώματα για να επιλέξουμε.
– Σαν τροπικό φυτό, η μπουκαμβίλια έχει ανάγκη από άπλετο φως. Φυτέψτε την λοιπόν σε κάποιο σημείο που θα την βλέπει ο ήλιος. Εχετε στο μυαλό σας ότι η μπουκαμβίλια σας δεν θα ανθίσει αν δεν παίρνει αρκετό απευθείας ηλιακό φως, τουλάχιστον 8 ώρες κάθε ημέρα.
– Οι μπουκαμβίλιες σιχαίνονται τις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες αλλά και τον αέρα. Φροντίστε λοιπόν να την φυτέψετε κοντά σε έναν τοίχο, πάνω σε μία πέργκολα, ή σε ένα προστατευμένο από τον αέρα σημείο του κήπου σας και να την στηρίξετε καλά. Aν θέλετε να ψηλώσει γρήγορα, για παράδειγμα από τον κήπο προς τα κάγκελα της βεράντας σας, τοποθετείστε μία πέργκολα ή δέστε σύρμα (με πλαστική επένδυση, σαν καλώδιο) στα κάγκελα και στηρίξτε τα κλαδιά της πάνω σ’ αυτό. Μην την σφίγγετε πολύ με το σπάγκο ή το πράσινο σύρμα για τα φυτά γιατί τα κλαδιά της (όσο είναι ακόμη πράσινα και όχι ξύλο) είναι πολύ τρυφερά και σπάνε εύκολα.
– Η βουκαμβίλια δεν έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις σε πότισμα. Το υπερβολικό πότισμα έχει επίπτωση στην ανθοφορία της. Κατά την περίοδο της άνθισης, το πότισμά της βουκαμβίλιας πρέπει να είναι σχετικά περιορισμένο, να γίνεται συχνότερο την περίοδο του καλοκαιριού, ενώ την περίοδο του χειμώνα το μειώνουμε σε μεγάλο βαθμό. Μεγάλες βουκαμβίλιες, φυτεμένες στο έδαφος, με βαθύ δυνατό ριζικό σύστημα, χρειάζονται ελάχιστο νερό.
– Αν η βουκαμβίλια φυτευτεί στο έδαφος, η προσθήκη ενός πλήρους λιπάσματος μέσα στην άνοιξη θα βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη και την ανθοφορία της. Βέβαια, η υπερβολική λίπανση, με αζωτούχα λιπάσματα, την περίοδο της ανθοφορίας, έχει αρνητικές συνέπειες, καθώς συντελεί στην ανάπτυξη ζωηρής βλάστηση και στη μείωση της ανθοφορία. Αν φυτευτεί σε γλάστρα η βουκαμβίλια, προσθέτουμε μικρές ποσότητες πλήρους υδατοδιαλυτού λιπάσματος, ενισχυμένο με σίδηρο και μαγνήσιο μια φορά το μήνα, την περίοδο της άνοιξης.
– Το κλάδεμά της, γίνεται κάθε χρόνο στην αρχή της άνοιξης, αφού έχει περάσει η παγωνιά του χειμώνα. Γενικά δεν κάνουμε αυστηρό κλάδεμα, απλώς αφαιρούμε τα ξερά κλαδιά της παλιάς βλάστησης, τους αδύναμους βλαστούς και τους λαίμαργους από την βάση της βουκαμβίλιας. Τέλος, απαραίτητο είναι να κόψετε τους λεπτούς μίσχους που μένουν αφού πέσουν τα λουλούδια.
—- Τα κλαδιά της μπουκαμβίλιας, με τα χρόνια μετατρέπονται σε ξύλο γι’ αυτό όταν την στηρίζετε σε κάποια πέργκολα να θυμάστε ότι δεν θα μπορείτε να μετακινήσετε τα κλαδιά της. Διαλέξτε λοιπόν μία θέση στην οποία η μπουκαμβίλια σας θα εγκατασταθεί μόνιμα και θα μεγαλώσει, χαρίζοντάς σας τα όμορφα λουλούδια της για πολλά χρόνια.
