Η Αχλαδιά (Pyrus communis) είναι φυλλοβόλο, πολυετές οπωροφόρο δέντρο. Έχει φύλλα καρδιόσχημα, πριονωτά στην περιφέρεια, έντονου πράσινου χρώματος, τα οποία εμφανίζονται μετά ή και κατά την άνθιση. Η ικανοποιητική απόδοση του δέντρου αρχίζει μετά από 4 με 7 χρόνια μετά από τη φύτευση.
Άνθη
Τα άνθη της είναι λευκού χρώματος και μοιάζουν με αυτά της μηλιάς. Η ανθοφορία ξεκινάει κατά τον Απρίλιο-Μάιο και διαρκεί 20 ημέρες.
Καρπός
Οι καρποί της είναι Γίγαρτα (Μηλοειδή ή Γιγαρτόκαρπα). Το αχλάδι έχει σχήμα μακρύ και στενεύει στο άκρο που βρίσκεται το κοτσάνι ενώ είναι φαρδύ στο κάτω μέρος. Τα αχλάδια εξωτερικά έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο, πρασινοκίτρινο, κιτρινωπό, ελαφρύ κίτρινο, πράσινο με κόκκινο ανάλογα με την ποικιλία.
Έδαφος
Η αχλαδιά προτιμά τα βαθιά αμμοπηλώδη εδάφη, τα εδάφη μέσης σύστασης, αυτά που είναι καλά στραγγιζόμενα και δεν έχουν περίσσεια ασβεστίου. Δεν ευδοκιμεί σε πολύ αλκαλικά εδάφη.
Θέση
Η αχλαδιά έχει μικρές απαιτήσεις σε χαμηλές θερμοκρασίες για την διακοπή του λήθαργου των οφθαλμών της (τουλάχιστον 400 ώρες). Η αχλαδιά όμως αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού (30 – 35oC).
Πότισμα
Έχει μέτριες απαιτήσεις σε πότισμα, κυρίως στις θερμές εποχές. Τα νεαρά φυτά, μέχρι να εγκατασταθούν στη θέση τους, έχουν ανάγκη από συχνότερα ποτίσματα. Όταν δεν υπάρχει αρκετή υγρασία ή ικανοποιητικός αριθμός βροχοπτώσεων τότε χρειάζεται πότισμα γιατί το δέντρο είναι ευαίσθητο στην ξηρασία.
Λίπανση
Η αχλαδιά έχει μεγαλύτερη ανάγκη σε άζωτο συγκριτικά με την μηλιά, ενώ οι απαιτήσεις της σε φώσφορο και κάλιο είναι περιορισμένες.
Κλάδεμα
- Εφαρμόζουμε θερινό κλάδεμα για καλύτερη ανάπτυξη των καρπών και βελτίωση της ποιότητας τους κατά τους μήνες Μάιο ως Ιούλιο.
- Ένα αυστηρό και δραστικό κλάδεμα θα φέρει ως αποτέλεσμα τη μη καρποφορία του δέντρου.
- Εφαρμόζουμε χειμερινό κλάδεμα το φθινόπωρο με την πτώση των φύλλων.
- Δεν κλαδεύουμε τους ετήσιους βλαστούς.
Λήθαργος
Οι ανάγκες της αχλαδιάς σε ψύχος για τη διακοπή του ληθάργου των οφθαλμών της είναι μικρές (250-400 ώρες, θερμοκρασία κάτω από 7oC) και ευδοκιμεί σε περιοχές με ήπιο χειμώνα. Περιοριστικοί παράγοντες είναι οι χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και της άνοιξης και οι πολύ υψηλές του καλοκαιριού.
Εχθροί και Ασθένειες
Η αχλαδιά προσβάλλεται από την ψύλλα της αχλαδιάς: το ενήλικο του εντόμου μοιάζει με πολύ μικρό τζιτζίκι. Τα έντομα αφήνουν μελιτώδη απεκκρίματα που ευνοούν την εμφάνιση μυκήτων. Παρουσιάζονται νεκρωτικές κηλίδες στα φύλλα, έχουμε κολλώδεις καρπούς, καθυστερημένη βλάστηση, χλωρωτικά φύλλα ή ακόμα και φυλλόπτωση.
Ασθένειες της αχλαδιάς είναι:
- το φουζικλάδιο της αχλαδιάς, που προσβάλει φύλλα, άνθη, καρπούς και σε σοβαρή μορφή και τα κλαδιά. Στα φύλλα εμφανίζονται στη κάτω πλευρά κηλίδες με βελούδινη υφή, στους βλαστούς παρατηρούνται κηλίδες οι οποίες στην πορεία εξελίσσονται σε φλύκταινες.
- το βακτηριακό κάψιμο, που προκαλείται από το βακτήριο Erwinia amylovora. Εισέρχεται στο δένδρο από τα άνθη, τα φύλλα και τους τρυφερούς βλαστούς. Κατάλληλες συνθήκες για την εξάπλωση της ασθένειας είναι ο βροχερός καιρός και θερμοκρασίες μεταξύ 18-30 βαθμούς Κελσίου.
Η αποστολή και παράδοση δένδρων γίνεται ΜΟΝΟ εντός Νομού Θεσσαλονίκης.
